Sömürgelikten Kurtaran Metodolojiler: Kırsalda Altyapı Kalkınmasının Etiği

Abstract

Hindistan Başbakanı, 28 Nisan 2018 tarihini Hint kalkınması yolculuğunda tarihi bir gün olarak belirtmiştir. Bir tweet vasıtasıyla, söz konusu günde elektriğin Hindistan’da her köye ulaştığını ileri sürmüştür. Söz konusu bu savı başlangıç noktası alan bu makale Madya Pradeş’in güneydoğusunda bulunan bir köy olan Khannat’daki Kırsal Kesime Elektrik Sağlanması ve Altyapı Politikasını incelemektedir. Bu çalışma, Khannat köyündeki kırsal kesime elektrik verilmesi konusuna ilişkin işbirliğine dayalı bir eylem çalışması üzerine bir düşünceyi kapsamaktadır. Bu müdahalenin enerji ve altyapı çerçevesinde nasıl sadece bir müdahale olarak okunamayacağını göstermeyi önermektedir. Kırsala elektrik sağlanmasının ifadeleri vasıtasıyla köy çalışmalarını tekrar ziyaret etmek için ‘altyapı’nın bir yöntem olabileceğinin yolunu göstermektedir. Kalkınma düşüncesinin tarihinde altyapı, ‘büyüme’ ve ‘modernite’ gibi fikirler ile ilişkilendirilmiştir. Bu çalışma, ‘yerel’ bir dünyanın içerisinde yer alma aracılığıyla bilgi üretimi üzerine bir metodolojiye dayanmaktadır. Ancak, ‘altyapı’ net bir biçimde ‘yerel ötesi’ bir kavramdır. Bundan dolayı çalışmanın amacı, altyapıya ilişkin etnomerkezci görüşü açma ve topluluğun kendine has bir altyapı deyişini üretip üretmeyeceğini inceleme amacı gütmektir. Çalışma, kırsal kesime elektrik sağlanması aracılığı ile Kırsal Hindistan’daki Altyapı Kalkınmasının meydana gelme şeklinin bir kritiğini yapmayı amaçlamakla birlikte topluluğun ihtiyaçlarının ve altyapıyla ilişkilendirdikleri anlamların nasıl tümüyle göz ardı edildiğini de göstermektedir.